این شاخص که توسط دانشگاه لایدن پیشنهاد شد میزان تأثیر استناد را با وزن دادن به استناد بر اساس کل استنادات دریافتی یک حوزه موضوعی می‌سنجد. بنابراین تأثیر یک استناد می‌تواند در یک حوزه موضوعی نسبت به یک حوزه موضوعی دیگر ارزش بیشتری داشته باشد. این شاخص در پایگاه اسکوپوس قابل مشاهده است. این شاخص از عوامل ذیل تأثیر می‌پذیرد:

• عامل مخاطب: اهمیت دادن به سیاهه رفرنس‌های مقالات استناد دهنده (رویکرد استناد کننده : citing – side approach)
• وزن‌دهی به مجله استناددهنده، در نظر گرفتن میزان رفرنس‌های مورد استفاده در آن مجله به عنوان مثال اگر یک مقاله دارای m رفرنس باشد استناد دریافتی ارزشی برابر 1/m خواهد داشت.
• در نرمال‌سازی منبع در اسکوپوس میانگین استنادات یک مجله را با میانگین رفرنس‌های مجله استناد کننده مورد توجه قرار می‌دهند.

روش محاسبه:

1- ابتدا داده‌های خام برای هر مقاله چاپ شده در مجله در بازه زمانی 3 ساله محاسبه می‌شود. کل استنادات دریافتی مقاله بر مقالات قابل استناد تقسیم می‌شود (Raw impact per paper).

2- داده‌های موجود در رابطه با پتانسیل مجله در دریافت استناد در دیتابیس برای یک بازه زمانی 10 ساله محاسبه می‌شود و سپس میانگین رفرنس‌های مقالات نیز محاسبه می‌شود (database citation potential).

3- از تقسیم عدد به دست آمده از گزینه‌های یک بر دو عدد نرمال مورد نظر به دست می‌آید (SNIP= RIP/DCP)

لینک:

http://www.scimagojr.com/

http://www.journalmetrics.com/